به نقل از «فارس»

یکسال از فراغ مناجات‌خوان سحر گذشت/ راز ماندگاری نوای موسوی قهار

تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۴۹۷۲۳

خبرگزاری فارس- گروه قرآن و فعالیت‌های دینی: ۱۸ آذر‌ماه اولین سالگرد رحلت مداح و ادعیه‌خوان کشور سید قاسم موسوی قهار است. استادی که خاطرات زیادی از نوای ملکوتی‌اش خصوصاً در سحر‌های ماه مبارک رمضان داریم.

قرائت اولین دعای سحر بعد از انقلاب که چهار دهه میهمان سفره‌های سحر مردم بود

موسوی قهار‌ اولین دعای سحر را در سال‌های بعد از انقلاب برای رادیو و تلویزیون خواند و این اثر به عنوان یکی از آثار شاخص وی ماندگار شد و قریب به چهار دهه میهمان سفره‌های سحر مردم بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اثر ماندگار سبب شد تا وی به عنوان یکی از ادعیه‌خوانان در کشور مطرح و دعا‌های مختلفی را بخواند که اغلب آنها ماندگار شدند.

راز ماندگاری نوای استاد خصوصاً دعای سحر

موسوی قهار درباره دعای معروف سحر که سال‌ها میهمان سفره‌های مردم بود، می‌گوید: اوایل انقلاب رادیو از چند نفر از جمله من خواست تا ادعیه‌هایی را بخوانیم تا در مناسبت‌های مختلف پخش شود. آن زمان چند ادعیه خواندم اما دعای سحر برایم حال و هوای دیگری داشت. گمان می‌کردم راهی از آنجا تا ملکوت باز شده است. تا جایی که در حین خواندن، ناخودآگاه به گریه می‌افتادم و بارها ضبط دعا به تعویق افتاد. موقع خواندن دعا، با اینکه تولیدی بود و قرار بود بعد‌ها پخش شود احساس می‌کردم تمام مخاطبان صدای مرا می‌شنوند.

صوت حزین، ادای درست و صحیح کلمات، توجه به مفهوم دعا و تطبیق الحان با معانی از جمله ویژگی‌های دعا‌خوانی استاد موسوی قهار بود که نوای او را ماندگار کرد، همچنین خلأ ادعیه در آرشیو‌های صدا و سیما در آن زمان و نوآوری وی در سبک خواندن و تقلید نکردن از دیگر ادعیه‌خوانان وقت سبب شد تا نوای وی خیلی زود در اذهان مردم ثبت و ماندگار شود.

 

شاعر، ادعیه‌خوان و مداح اهل بیت (ع)

موسوی قهار علاوه بر ادعیه‌خوانی به عنوان مداح اهل بیت (ع) هم فعالیت داشت و شعر هم می‌سرود، حتی اشعارش در چند عنوان کتاب به چاپ رسید. همچنین وی به عنوان یکی از اساتید دعا‌خوانی در کشور مطرح شده و شاگردانی هم در این راه تربیت کرده بود. موسوی قهار در بسیاری از جشنواره‌ها و مسابقات دعا‌خوانی به عنوان داور فعالیت داشت.

این خادم اهل بیت (ع) اواخر دهه هشتاد دچار بیماری شدید از ناحیه حنجره شد، این بیماری پس از عمل جراحی تیروئید برایش پیش آمد و تا جایی حاد شد که نه تنها دیگر نتوانست بخواند بلکه مدتی قدرت تکلم هم نداشت. بیماری او تا حدی پیش رفت که بسیاری از پزشکان از درمانش قطع امید کردند اما به ناگاه او قدرت تکلمش را بدست آورد و دوباره شروع به خواندن کرد.

صدایی که با عنایت امام رضا (ع) باز شد

او سال ۱۳۹۲ در گفت‌وگو‌یی با فارس درباره بهبودی یکباره حنجره‌اش گفت: در ابتدای بیماری در حرم «امام‌ رضا (ع)» متوسل به امام رئوف شدم و گفتم:

به پیش روی رقیبان مرا خراب نکن
من و تمام بدی‌ها، بدم خطاب نکن

هزار در زدم تا که به این در آمدم
تو را به جان جوادت مرا جواب نکن

پس از آن به لطف خدا و امام رضا (ع) در شب بیست‌وسوم ماه مبارک رمضان صدایم باز شد و شروع به حرف زدن کردم. از اوایل ماه محرم به آرامی می‌خواندم، اما در شب اربعین «امام‌ حسین (ع)» در هیأت محبان‌الرضا (ع) صدایم به طور کامل برگشت و اکنون مانند گذشته می‌توانم بخوانم.

شب بیست‌وسوم ماه مبارک رمضان صدایم باز شد و از اوایل ماه محرم به آرامی می‌خواندم، اما در شب اربعین با عنایت امام رضا (ع) در هیأت محبان‌الرضا (ع) صدایم به طور کامل برگشت

۱۶ خرداد‌ماه سال ۱۳۹۳ و در محفل قرآنی رهبر معظم انقلاب موسوی قهار در جایگاه قرار گرفت و درحالی که بسیاری از حاضران نگران بودند که مبادا حنجره‌اش یاری نکند اما به زیبایی تمام شروع به مناجات‌خوانی کرد و اشک حاضران را درآورد.

این مداح اهل بیت (ع) چند سال پس از این ماجرا در سلامت زندگی کرد و آثار بسیاری هم از خود برجای گذاشت اما از سال ۹۷ به دلیل عفونت ریه و مشکلات تنفسی باز به بیمارستان مراجعه کرد و نهایتاً پزشکان بیماری او را سرطان حنجره تشخیص دادند.

مناجات‌خوانی موسوی قهار در محضر رهبر معظم انقلاب پس از شفا گرفتن از بیماری

 

سرانجام سید قاسم موسوی قهار پس از عمری خدمت به اهل بیت (ع) در سحر‌گاه ۱۸ آذرماه ۱۳۹۸ پس از چند ماه مبارزه با بیماری دعوت حق را لبیک گفت و پیکرش در جوار مضجع شریف حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) آرام گرفت.

تسلیت رهبر معظم انقلاب

پس از درگذشت استاد، سیدعلی مقدم معاون ارتباطات مردمی دفتر مقام معظم رهبری و رئیس شورای عالی قرآن در حاشیه مراسم تشییع پیکر مرحوم سیدقاسم موسوی قهار گفت: استاد موسوی‌قهار در بین دعاخوانان، شخصیت برجسته و سرآمدی بود و رهبر معظم انقلاب هم عنایت ویژه‌ای به ایشان داشتند.

پس از دریافت خبر درگذشت ایشان که خدمت حضرت آقا رسیدم و این خبر را به ایشان دادم، مقام معظم رهبری متأثر شدند و برای مرحوم موسوی دعا کردند و فرمودند: از طرف من به خانواده ایشان تسلیت بگویید.

در ادامه فراز‌هایی از دعای افتتاح با صدای مرحوم موسوی قهار تقدیم می‌شود. این دعا در جریان برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن کریم در سال ۱۳۹۳ در سالن اجلاس سران کشور‌های اسلامی قرائت شد.

 

 

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: قرآن ماه مبارک رمضان قاسم موسوی قهار دعای سحر رهبر معظم انقلاب موسوی قهار دعای سحر اهل بیت باز شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۴۹۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راز ماندگاری پیکه در فوتبال؛ عشق به بارسا!

 جرارد پیکه در مصاحبه‌ای مدعی شد که اگر بارسلونا نبود، او در سن ۳۰ سالگی بازنشسته می‌شد!

به گزارش "ورزش سه"، جرارد پیکه، اسطوره بارسلونا، در مصاحبه‌ای اطمینان داد که تنها عشق او به باشگاه بوده که او را در آخرین بخش از دوران حرفه‌ای نجات داده است. ستاره سابق ۳۷ ساله در نوامبر فصل گذشته به‌طور ناگهانی بازنشسته شد و از بسیاری از دستمزدهایش که از قراردادش باقی مانده بود صرف نظر کرد تا به وضعیت اقتصادی باشگاه کمک کند.

این مدافع میانی ۱۵ سال را در تیم اصلی بارسلونا گذراند. او در نوجوانی آکادمی را ترک کرد و به منچستر یونایتد پیوست. در سال ۲۰۰۸ پس از ۴ سال حضور در شیاطین سرخ به بارسا بازگشت. در این گفت‌وگو از او پرسیده شد که آیا پس از بازگشت به بارسلونا شانس رفتن به منچستر یونایتد یا منچستر سیتی را داشته و مایل به این انتقال بوده است یا خیر.

او پاسخ داد: «نه نه، واقعا نه. در دوران بازی‌ام، لحظه‌ای بود که اگر بارسلونا نبود فوتبال را رها می‌کردم. وقتی که ۳۰ ساله بودم اگر بارسلونا نبود فکر نمی‌کنم که می‌توانستم برای تیم دیگری بازی کنم. چون خسته بودم، قبل از آن یک دوران طولانی را گذرانده بودم و بارسلونا برایم همه چیز بود.

اگر پس از آن چهار یا پنج فصل بعد بازی کردم به این دلیل بود که در بارسلونا بودم و عشقم به این باشگاه حس عجیب و بی‌سابقه‌ای بود‌. در غیر این صورت مطمئن نیستم که می‌توانستم فوتبالم را ادامه دهم و قطعا بازنشسته می‌شدم.»

کانال عصر ایران در تلگرام